Umrede Adaba Riayet
20 Eylül, 11:09
UMREDE ADABA RİAYET
Umrede adaba riayet, Hocalardan birisi Hocamız Mehmet Zahid Kotku hazretlerine şikayet etmiş. “Hocam ben Umrede Kabe’ye gittim, tavafı yaptım ama şu kadarcık bir heyecan, bir feyiz, bir tat, bir lezzet, hiçbir şey duyamadım. Kalbim kaskatı, ne ağlamak geliyor ne de bir heyecan var içimde.”
Hocamız onda bir dua etmiş. O duadan sonra tavafa girmiş, ağlaya ağlaya, ağlaya ağlaya, feyizden, zevkten mest olmuş.İnsanın bir kusurundan, bir kabahatinden dolayı bazen kalbi katı olur.
İbadetin sevabını Allah en çok en güzel duygularla, en içten yapana verir. Takvası en çok olana verir. Duygusuz, namaza durmuş, aklı parada pulda, çarşıda pazarda, alışta verişte; ona vermez. Ötekisi ağlaya ağlaya namaza durmuş. Allahu ekber demiş, ağlıyor; Fatiha’yı okuyor, ağlıyor; secdeye varmış ağlıyor.
“Mübarek, dövdüler mi, niye ağlıyorsun; bir yerin mi acıyor, ondan mı ağlıyorsun?” “Değil.” “Niye ağlıyorsun?” “Sorma hocam, karıştırma, kurcalama.”
Neden ağlıyor? Çünkü içinden güzel duygular geliyor. “Hocam, güzel duygusu falan olur mu, günahlarına ağlıyor.”
Umrede adaba riayet, Günahına ağlamakda çok güzel! Bir insan günahına ağladı mı, şöyle gözünden bir sinek başı kadar bir damla gözyaşı çıksa azıcık bir ağlamak bile çok sevap. Gözyaşları toprağa döküldü mü inci taneleri gibi, afvu mağfiret olunuyor.
Cehennem, Allah korkusundan ağlayan insana; “Sen uzağa git, benden uzaklaş; yoksa gözyaşların şimdi benim ateşimi söndürecek; beni tehlikeye sokuyorsun.” Dermiş. Gözyaşı cehennem ateşini söndürürmüş.
Onun için yaptığınız ibadeti takva ile yapmaya çok dikkat edin. Duyarak; duygulu, hassas insan olarak, düşüne düşüne, edepli edepli yapmaya çalışın.
Edeb bir tac imiş, nur-ı Hüda’dan, Giy ol tacı, emin ol her beladan. Edebli olacaksın. Her yaptığın işi edebli yapacaksın. “Hocam bu edeb ne demek?”
Edeb, “bir işin esasına uygun yapılmasını gösteren kaideler.” Demektir. O işin nasıl yapılması gerekiyor? Bu işin tam bir ustası, en iyisi bu işi yaparsa nasıl yapar? İşte onları yazmak gerekse şöyle yapar, böyle yapar. İşte bu işin adabı budur. Yemek yemenin adabı vardır.
“Söyle bakalım hocam, biraz adabdan misal olsun, bileyim. Yemeğin adabı nedir?” Besmele ile başlamak; Bismillahirrahmanirrahim.
Eğer demezse şeytan onunla beraber yer. Tabaktan bir lokma alırsın, iki lokma eksilir. Şeytan insanın yediğine içtiğine ortak olur.
Hatta, hatta, hatta. Peygamber Efendimiz bildiriyor; insanın çocuğuna şeytan ortak olurmuş! Ne demek?
“Bazı insanların çocukları karısından doğuyor ama şeytanın çocuğu oluyor.” Demek. Düşünürsen öyle.
“Bizim oğlan hiç laf dinlemiyor!.“Bizim oğlan hayırsız!..”“Bizim oğlan namazsız niyazsız, anasına babasına saygısız!..” Şeytanın çocuğu o, senin değil. Neden?
Nikahı usulüne, adabına uygun yapmadın. Zifafı, düğünü adabına uygun yapmadın; şeytanda çocuğuna ortak oldu.